بررسی میزان فرسودگی شغلی و عوامل مرتبط با آن در کارکنان فوریت های پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مازندران

سابقه و هدف: فرسودگی شغلی از عوامل مؤثر در کاهش کارایی، از دست رفتن نیروی انسانی و ایجاد عوارض جسمانی و روانی ‏کارکنان فوریت های پزشکی است. با توجه به اهمیت نقش فوریت های پزشکی در سیستم بهداشتی- درمانی، این مطالعه با هدف میزان ‏فرسودگی شغلی در کارکنان فوریت های پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مازندران و عوامل مرتبط با آن انجام شد.‏ مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی- مقطعی بود. 155 نفر از کارکنان فوریت های پزشکی به روش نمونه گیری ‏تصادفی در این مطالعه شرکت کردند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسش نامه استاندارد فرسودگی شغلی ‏maslach‏ و پرسش نامه محقق ‏ساخته عوامل مرتبط با فرسودگی شغلی (عوامل فردی، مدیریتی، ارتباطی و اقتصادی) بود. داده ها با استفاده از آزمون های آماری و ‏نرم افزار ‏spss‏ نسخه 19 و در سطح معنی داری 05/0 > ‏p‏ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.‏ یافته ها: کارکنان فوریت های پزشکی استان در بعد مسخ شخصیت، فرسودگی شدید و در ابعاد خستگی هیجانی و کاهش موفقیت ‏فردی، فرسودگی متوسطی داشتند. از لحاظ عوامل مرتبط با فرسودگی به ترتیب عوامل اقتصادی بیشترین و عوامل فردی کمترین نقش را ‏داشت. از نظر آماری بین میزان خستگی هیجانی با عوامل فردی و عوامل اقتصادی رابطه معنی داری مشاهده شد (001/0 > ‏p‏). همچنین ‏بین مسخ شخصیت با میزان تحصیلات و عوامل فردی و مدیریتی رابطه معنی داری وجود داشت (001/0 > ‏p‏).‏ استنتاج: با توجه به نتایج این پژوهش و اهمیت حرفه فوریت های پزشکی، رفع موانع و مشکلات ایفای نقش کارکنان فوریت های ‏پزشکی حایز اهمیت می باشد و لازم است مسؤولان با پیگیری ها و ارایه راهکارهای لازم در جهت مناسب سازی شرایط اقتصادی، ‏محیطی، مدیریتی و پرسنلی این قشر، آنان را یاری دهند.‏